On – przystojny, zbuntowany punkowiec, którego życie to jedna wielka impreza. Nie stroni od alkoholu i przygodnego seksu – bo właśnie tym i tylko tym są dla niego kontakty z kobietami. Na brak powodzenia nie narzeka – to taki mężczyzna, którego można określić jednym słowem – ogień. Jest rok 1994, właśnie kończy dwadzieścia lat i nigdy nie był zakochany. Uważa, że miłość jest niepotrzebna; jak wyjawił swojemu najlepszemu przyjacielowi: „Po co to komu? Jedna laska na całe życie? Zamiast tego mam tyle panienek, ile tylko zechcę. To jest życie”. Ona – drobna, długowłosa blondynka, która jest zakręcona na punkcie metalu. W przeciwieństwie do atakujących jej umysł gitarowych, agresywnych dźwięków jest delikatna, spokojna i marzy o wielkiej miłości, którą zresztą – jak sądzi – już znalazła. Główną bohaterkę poznajemy w momencie, gdy jest zakochana w swoim chłopaku, z którym spotyka się już od trzech lat. Zakochana. Oddana. Romantyczna. Będąca całkowicie pod wpływem jego uroku – bo właśnie tak traktuje miłość – wchodzi w nią całą sobą albo wcale. Dzieli ich niemal wszystko; podejście do życia, wygląd, charakter – on jest wulkanem, kimś, kto łatwo ulega negatywnym emocjom – ona jest spokojnym morzem. Nawet się nie znają, bo nie mają takiego prawa – mieszkają na dwóch krańcach Polski i mają swoje życie, które bardzo im odpowiada. Tylko jedna rzecz ich łączy – wiek. Oboje urodzili się w 1974 roku. Wydawać by się mogło, że nigdy się nie spotkają, ale przez zupełny przypadek stają ze sobą twarzą w twarz. Co się wydarzy, gdy tak dwie skrajne osobowości staną na swojej drodze? Akcja powieści rozpoczyna się w roku 1994, czyli jeszcze w ubiegłym wieku (dla wielu w rzeczywistości kompletnie niezrozumiałej i zapewne nie potrafią się w niej odnaleźć), zaś jej zakończenie datuje się już na nowe stulecie. Głównym bohaterom – przez cały okres trwania powieści – towarzyszy muzyka, która jest równorzędnym partnerem w otaczającym ich świecie. Muzyka, wbrew pozorom, nie tylko atakująca gitarowymi dźwiękami – znajdziemy tam również ówczesne przeboje, które z całą pewnością odzwierciedlają myśli, uczucia, z którymi przyjdzie się zmierzyć tym bohaterom.

Dojrzalsi, bogatsi w doświadczenia, wkroczyli w nowe stulecie. Jaki będzie finał wielkiego nieporozumienia? Czy jest możliwość nadrobienia straconego czasu? Co czeka naszych bohaterów w przyszłości? Czy tym razem los zdoła obejść się z nimi łaskawie?

Miłość przyjdzie do ciebie tylko wtedy, gdy przestaniesz się jej bać. Lata 90., Śląsk. Zafascynowany subkulturą punkową Aleks wychowuje się bez matki, za to z ojcem, który nadużywa alkoholu i odreagowuje na synu swoje życiowe niepowodzenia. Julia, córka znanego reżysera, wydaje się dziewczyną z zupełnie innej bajki. Na pozór ma wszystko: pieniądze, piękny dom, dostęp do wszelkich luksusów i podziw koleżanek. Nic dziwnego, że znajomość dziewczyny z dobrego domu i zbuntowanego punkowca od początku pełna jest wrogości i negatywnych emocji. Z czasem jednak coś zaczyna się zmieniać, a tragiczne wydarzenie, w którym oboje biorą udział, powoduje, że ich relacja zmierza w zupełnie innym kierunku, niżby tego chcieli... Miłość w rytmie punk rocka to poruszająca historia o pragnieniu bliskości, zdradzie i samotności, która boli najbardziej, gdy jest się nastolatkiem. Czy Julii i Aleksowi uda się przekroczyć barierę własnych lęków i udowodnić, że prawdziwa miłość jest silniejsza niż społeczne konwenanse?

Nie ma żadnych dróg na skróty, aby przetrwać pierwszy dzień w nowej szkole. I jeśli coś pójdzie nie tak, to nie naprawi się tego taśmą klejącą, tak jak można to zrobić z trampkami. W pierwszym dniu dwunastoletnia Malú (María Luisa, jeśli chcesz ją zdenerwować) nieumyślnie wkurza królową szkoły, narusza szkolny kodeks swoim punkrockowym wyglądem i zawodzi mamę. Jej tata, który żyje teraz tysiąc mil dalej, mówi, że wszystko będzie lepiej, o ile będzie pamiętała pierwszą zasadę punka: bądź sobą. Prawdziwa Malú uwielbia muzykę rockową, deskorolkę, ziny i soyrizo (czyli wegańskie chorizo, broń Boże z kolendrą). A kiedy zbiera grupę podobnych do siebie odmieńców w szkole i zakłada z nimi zespół, w końcu zaczyna czuć się jak w domu. Zrobi wszystko, włącznie z przeciwstawieniem się antypunkowej administracji szkolnej, aby walczyć o prawo do wyrażania siebie! Świetnie napisana, w równie świetnym tłumaczeniu Sylwii Chutnik, opowieść o walce do bycia wolnym na przekór sztucznym schematom. Po prostu punk, muzyka, ziny, meksykańska kultura, Pippi Pończoszanka, kolaże, wolność i girl power! [www.azymut.pl, 2019]