Opowieść o miłości i przetrwaniu w czasach pogardy Millie Werber urodziła się w Radomiu. W 1941 roku, jako czternastoletnia dziewczyna, znalazła się w getcie. Od 1942 roku pracowała w fabryce amunicji. Dwa lata później została wywieziona do Auschwitz, skąd po pół roku trafiła do kolejnej fabryki zbrojeniowej. Wiele razy stykała się ze śmiercią; była przekonana, że ona również umrze. Jednak przeżyła. Millie wspomina wielką miłość do żydowskiego policjanta, którego poślubiła w tajemnicy i którego żoną była zaledwie kilka miesięcy. Zginął, ale pozostały po nim zdjęcie i dwie złote obrączki - pamiątki po uczuciu, które rozkwitło w najczarniejszych czasach, jakie można sobie wyobrazić.

Książka opowiadająca o holokauście. Amerykanka- Żydówka spisała opowieść swej znacznie starszej znajomej. Wartością tej relacji jest jej osobisty charakter. Nie mamy do czynienia z tekstem literackim, w tym też widzę jego zaletę. To zapis pamięci osoby, która wraca do wczesnej młodości po sześćdziesięciu latach. Zaskakujące jest dla mnie to, jak pamięć wymazuje skutecznie wydarzenia; co dziwne nawet te przyjemne. Ponieważ autorka pochodzi z Radomia, ciekawe są też wspomnienia przedwojennej i wojennej prowincji polskiej. Dwie obrączki. Opowieść o miłości i wojnie to smutne świadectwo przerażających czasów Zagłady. Ale to też piękna, zmuszająca do refleksji i przemyśleń, poruszająca, pełna kontrastów historia o życiu i śmierci, o człowieczeństwie i jego braku, o odwadze i strachu, o dobrych i złych ludzkich wyborach, a nade wszystko o miłości i sile dobra, które jest w stanie zapanować nad złem. Myślę, że zacytowane przeze mnie powyżej słowa autorki stanowią bardzo trafne podsumowanie tej opowieści oraz płynące z niej wspaniałe, ważne przesłanie, które każdy powinien zapamiętać.

Książka Krzysztofa Gibaszewskiego jest pierwszą tak obszerną publikacją opisującą historię obozu pracy w Skarżysku. Głównym walorem tej publikacji jest wykorzystanie zachowanych archiwaliów także tych zgromadzonych w zbiorach Instytutu Yad Vashem w Jerozolimie oraz Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie. Książka opisuje funkcjonowanie obozu, warunki pracy a także życie kulturalne w obozie, choć użycie słów „ życie kulturalne” może budzić zdziwienie. Autor wykorzystał wiersze, piosenki opublikowane przez Felicję Karay. Książka zyskała przychylną recenzję pracownika Katedry Judaistyki Uniwersytetu Jagielońskiego dr Andrzej K. Link-Lenczowski, który napisał : Autor dość szczegółowo opisuje sytuację w obozie, przy czym interesują go głównie mechanizmy kształtowania się szerokiego wachlarza wzajemnych opinii, sięgających granicy stereotypu. Pan Gibaszewski stara się w sposób obiektywny i rzetelny opisać te – często bolesne dla Polaków – sprawy, nie stroniąc od przytaczanie różnych argumentów i przykładów. To samo odnosi się do rzeczowego i interesującego opisu działalności konspiracyjnej na terenie obozu i udziału w niej Żydów. Jest to fragment zawierający opis nietuzinkowych sytuacji, dalekich od stereotypów, jak np. dzieje przyjaźni żydowskiego więźnia z „typowym Polakiem z Poznania… w gruncie rzeczy antysemitą”. Zaletą książki pana mgr Krzysztofa Gibaszewskiego jest rzeczowe i spokojne przedstawienie spraw trudnych i budzących opór polskiego czytelnika (np. problem stosunku AK do Żydów, który rysuje się w świetle opisanych przez Autora wydarzeń w sposób niejednoznacznie pozytywny).

Sensacyjna świadectwo człowieka, który przeszedł piekło sowieckich łagrów i był świadkiem egzekucji w lesie katyńskim. "Smakowanie raju" to książka o Związku Sowieckim lat czterdziestych. Jej autor przeszedł piekło więzień i łagrów. Przebywał w Starobielsku, w obozie cywilno-wojskowym w Katyniu, na Kołymie. Uczestniczył w sensacyjnej ucieczce z obozu katyńskiego i był przypadkowym świadkiem egzekucji w lesie katyńskim. Opis tej egzekucji jest ewenementem w literaturze historycznej dotyczącej tego okresu. Erlichson napisał jednak książkę nie tylko o łagrach. Jako inteligentny i bystry obserwator potrafił dostrzec i opisać cały obłęd systemu sowieckiego, w którym zbrodnia i absurd stały się składnikami codziennego życia państwa i jego obywateli. [opis wydawcy]