Historia małej Asiuni, dla której wojna zaczęła się tuż po jej piątych urodzinach, gdy pewnej nocy znikła mama i cały dom. Trzeba było iść spać do cudzego domu, gdzie zamiast mamy była obca pani, obce meble i trzeba było pić mleko z cudzego kubeczka, zamiast z tego co zawsze. Asiunia bardzo uważnie obserwuje świat i stara się jak najwięcej zrozumieć, choć przecież dla tak małej dziewczynki jest to strasznie trudne.

Elma, tajemnicza kobieta o trudnej przeszłości, właśnie zakończyła nieudany związek i postanowiła wrócić z Reykjaviku do nadmorskiego miasteczka Akranes, żeby zacząć wszystko od nowa. Ledwo podejmuje pracę jako oficer śledczy, a już musi się zmierzyć z makabryczną sprawą: w latarni morskiej grupa nastolatków znajduje zwłoki. Czy było to samobójstwo czy morderstwo? Wkrótce okazuje się, że martwą kobietę znała cała okolica. W trakcie śledztwa Elma i jej koledzy z posterunku odkrywają szokujące sekrety z przeszłości ofiary, których echa rozbrzmiewają do dziś. Dzieciństwo zmarłej było naznaczone rozpaczą i przemocą, a niektóre sprawy z jej przeszłości wciąż pozostają otwarte. Czy policjantom uda się rozwikłać zagadkę tej śmierci? Z czym jeszcze przyjdzie im się zmierzyć? Debiutująca autorka w niespotykany sposób oddaje klaustrofobiczną, niesamowitą atmosferę odosobnionego islandzkiego miasteczka, a powolne odkrywanie prawdy wywołuje u czytelników skrajne emocje i łamie im serca.

Radosna i rozgadana Alwina zjawia się w Dziwnowie. Wiecznie uśmiechnięta specjalistka od łapania szczęśliwych chwil, podejmuje się fotografowania zmian zachodzących w domu na wydmie. Alwina pragnie miło spędzić czas z dawnymi przyjaciółkami, tymczasem okazuje się, że Lilianna i Wiktoria będą potrzebowały jej pomocy w rozwiązaniu dawnych tajemnic. Więź, która je łączyła przed laty, okaże się bardzo trwała. Wspólnie z miejscowym przystojnym policjantem i ratownikiem, przyjaciółki stawiają czoła nowym trudnościom, których się nie spodziewały. Czy uda się im rozwikłać dawne tajemnice? Kim jest milczący mężczyzna, który stanie na ich drodze? Piękna opowieść o przyjaźni, rodzącej się miłości i zagadkach, które skrywa przeszłość.

By pocieszyć Olę, że wcale nie jest jej tak źle, jak sądzi, tata wraca wspomnieniami do swojego dzieciństwa. Okazuje się, że gdy był mały, chodził do szkoły także w soboty i niedziele, bo nie wynaleziono weekendów, zęby czyszczono mu łopatą, spał w pudełku i jadł zimny gruz! Ola zaczyna podejrzewać, że tata wszystko zmyślił, i zamierza skonfrontować jego wersję ze wspomnieniami babci. Co okaże się prawdą i czy bez barwnych opowieści taty będzie w domu tak samo zabawnie?

„Tak dużo robię, a wciąż czuję, że nie jestem wystarczająco mądra, dobra, piękna”. „Nie mam siły, a jednak coś w środku mówi mi, że powinnam, że muszę dawać z siebie więcej”. „Na zewnątrz pancerz, a wewnątrz krucha jak lód, nikt nie rozumie, jaka jestem delikatna”. Brzmi frustrująco i… znajomo? Jeśli chcesz wreszcie poczuć ulgę, wyzwolić się od wewnętrznej presji, poznać sposoby na osiągnięcie zadowolenia z siebie, a także uwolnić się od zgubnego wpływu opinii innych, ten niekonwencjonalny poradnik jest właśnie dla Ciebie. To książka o tym, jak (Z)BUDOWAĆ POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI, BĘDĄC DOROSŁĄ KOBIETĄ. O tym, jak przejść ze strefy frustracji („muszę”, „powinnam”) do strefy mocy („chcę”, „wybieram”), czyli jak odpuścić to, na co nie mamy wpływu, i zająć się tym, co możemy zmienić, o tym, jak samej sobie ofiarować to, czego potrzebujemy, jak przejąć odpowiedzialność za własne wybory. To wreszcie książka o tym, jak się rozstać ze strategiami małej dziewczynki skutecznymi w dzieciństwie, mającymi na celu zdobycie uwagi, akceptacji i pochwały, a komplikującymi życie dorosłej kobiety, i jak wypracować nowe, adekwatne do tu i teraz. Autorka, korzystając z własnych doświadczeń, a także z doświadczeń swoich klientek, przekonuje, że każda kobieta ma WSZYSTKO, co potrzebne, aby dokonać tej zmiany. Każda z nas może zmienić swoje życie na lepsze, odpuścić, zaakceptować siebie i dać sobie prawo do LUZU, który… daje siłę. Bo przecież „i tak nie będę idealna”. Na szczęście! Tatiana Mindewicz-Puacz Ekspertka od komunikacji interpersonalnej i masowej, specjalistka ds. kampanii społecznych, mówczyni motywacyjna, zaangażowana trenerka, doceniana przez klientów za indywidualne podejście, profesjonalizm i zaangażowanie. Prowadzi szkolenia i procesy rozwojowe dla biznesu, a także indywidualne sesje coachingowe oraz wykłady i warsztaty dla grup otwartych. Ukończyła Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych na Uniwersytecie Warszawskim oraz podyplomowe studia dla psychoterapeutów w Instytucie Psychologii Zdrowia. Jest certyfikowanym coachem ICC (International Coaching Community) i psychoterapeuta? (członkiem Polskiego Stowarzyszenia Psychoterapii Integracyjnej). Od wielu lat związana z mediami - jako ekspert i współprowadząca programy telewizyjne. Jej ostatnie przedsięwzięcie telewizyjne to rola mentorki w programie „Projekt Lady”, który zgromadził ponad dwumilionową widownię w stacji TVN. [merlin.pl]

Głęboko poruszająca opowieść o mrocznej stronie miłości Dzieciństwo Zoe nie należało do łatwych. Tragiczna choroba i śmierć siostry, a później rozwód rodziców odcisnęły na niej niezatarte piętno. W dorosłym życiu Zoe wysoko podniosła sobie poprzeczkę. Prestiżowe studia, praca na rzecz krzywdzonych dzieci - wszystko po to, by zdobyć miłość i akceptację, których nie dostała w dzieciństwie. Kiedy kobieta zakochuje się i sama rodzi dziecko, pragnie być idealną matką. Wtedy jednak stare rany zaczynają boleć na nowo. Czy miłość matki ma również swoją mroczną stronę I co się dzieje, gdy zaczyna ona przybierać na sile, tak że nie sposób jej dłużej ignorować? [...]

Książka, która pobudza szare komórki, sumienie i „mięśnie śmiechowe”. Chociaż świat sytaje na głowie, a życie zmienia się z dnia na dzień, Nosowska zawsze znajdzie słowo, któr doda otuchy. Gdy będziemy przytłoczeni wątpliwościami, rozpala światełko nadziei. A gdy wydaje nam się, że pozjadaliśmy wszystkie rozumy, zasieje ziarno niepewności. Kilkoma lekcjami, jakie dostała od życia, teraz dzieli się z nami i wytrwale tropi absurdy, którymi karmią nas "autorytety". [nota wydawcy]

Pierwszą część Wspomnień Sinéad poświęca dzieciństwu, zwłaszcza trudnym relacjom z matką, która każe jej rozbierać się do naga i bije aż się zmęczy. Przez nią Sinéad zaczyna też kraść. Trafia w końcu do domu ojca i macochy, którzy choć się starają, nie potrafią do niej dotrzeć. Przekazują ją pod opiekę zakonnic. Przepustką do lepszego świata staje się debiutancki album, gdy jako młodziutka artystka, na swoich warunkach, odnosi wielki sukces. Trudne dzieciństwo i nieprzepracowane traumy nie dają jednak o sobie zapomnieć. Ma niespełna 21 lat, kiedy na świat przychodzi jej pierwszy syn i bierze ślub. Później urodzi jeszcze trójkę dzieci i tyle samo razy wyjdzie za mąż, choć już nie za ojców swoich dzieci. Dorosłej Sinéad – matce i wiecznie poszukującej artystce, poświęcona jest część druga książki. Część trzecia to przewodnik po dotychczasowej twórczości O’Connor oraz zapowiedź nowej, możliwe że ostatniej płyty. Sinéad O’Connor napisała Wspomnienia, by odzyskać kontrolę nad swoim życiem i sprawić, żeby jej głos był nie tylko usłyszany, ale przede wszystkim zrozumiany. Może też, żeby wytłumaczyć się ze swojego postępowania, ale myli się ten, kto sądzi, że będzie za cokolwiek przepraszać.

"Wspomnienia z młodości ubogiej służącej" zawierają obrazki z życia gdańskiego mieszczaństwa oraz biedoty drugiej połowy XIX wieku, czyli okresu wciąż słabo znanego zarówno gdańskiej historiografii, jak i współczesnemu polskiemu czytelnikowi. Narracja książki prowadzona jest najczęściej w żartobliwym tonie, językiem soczystym, pozornie naiwnym i okraszonym lokalnym słownictwem. Podczas lektury czytelnik zagląda do domów mieszczan, kwater wojskowych, suteren biedoty, miejskich sklepów i zakładów produkcyjnych, wraz z narratorką wędruje po tętniących życiem ulicach Gdańska, jego cichych przedmieściach i wiejskich okolicach.