"Cztery zachodnie staruchy" - reportaż o duchach i szamanach Bartosza Jastrzębskiego i Jędrzeja Morawieckiego to kolejna znakomita książka autorów Krasnojarska zero, za który otrzymali prestiżową Nagrodę im. Beaty Pawlak. Tym razem Jastrzębski i Morawiecki wybrali się do Buriacji i Mongolii tropem szamanów, ale nie tych z tajgi, lecz miejskich. Cztery zachodnie staruchy to reportaż o zderzeniu sacrum z profanum, świata dawnych wierzeń z przaśną, postsowiecką współczesnością, o Buriacji dziś, o Wschodzie, religijności i poszukiwaniu duchowości w azjatyckim mieście. A także o wędrówce w głąb własnego umysłu, o zdzieraniu masek nowoczesności i tradycji. O próbie zrozumienia prawdziwości doznania religijnego, o odmiennych stanach świadomości, magii, zaczarowaniu i pułapkach kolejnych iluzji. Pułapki te zastawiane są w codzienności: w Kolei Transsyberyjskiej, w stepie, na fabrycznych placach i poradzieckich osiedlach. Reportażyści, ciekawi świata, uważni obserwatorzy, znakomicie opowiadają o rzeczywistości, której nie znamy. Wyraziście nakreślone sylwetki bohaterów, szamanek i szamanów, świetnie podpatrzone realia życia, sprawiają, że Cztery zachodnie staruchy czyta się jak dobrą powieść przygodową - jednym tchem. Buriacka opowieść o duchach i szamanach to z całą pewnością jedna z ciekawszych i oryginalnych książek reporterskich ostatnich kilku lat. [lubimyczytac.pl]

Senna górska osada położona w Beskidach skrywa tajemnice, które mogą zmienić bieg historii. Kiedy młody zakonnik zostaje zaatakowany podczas polowania nikt jeszcze nie przypuszcza, że będzie to tylko początek lawiny wydarzeń, które na zawsze zmienią mieszkańców Szczyrku.

Historia rozgrywa się w XV wieku, gdy na ziemiach tych żyli i pracowali Cystersi, a obok w najlepsze kwitły gusła i pradawne obrzędy, zaś doliny spowijał mrok, ciemniejszy od wnętrza najgłębszej studni.

Poznacie tu młodzieńca, który niekoniecznie marzy o dorosłości, prostą służącą, która ma w sobie więcej mocy niż niejedna królowa, czy starego zawadiakę, który lepiej niż mieczem posługuje się tylko butelką mocnego trunku.

Książka stanowi wybuchową mieszankę fantastyki, grozy i przygody, a wydarzenia rozgrywają się na tle wydarzeń historycznych epoki. Jest to debiut prozatorski szczyrkowianina Pawła Sylwestra Więzika. [legimi.pl].

Córkę wikliniarza z Wilczej Doliny poznajemy, gdy zbliża się do dorosłości, gdy już za chwilę mają jej uroczyście zapleść warkocze i nadać nowe, dorosłe imię. Oczami Jaruny poznajemy życie mieszkańców wioski ukrytej w górskiej dolinie, ich wierzenia, zwyczaje, miłości w dawnych, pradawnych czasach. Jaruna dojrzewa, zaczyna inaczej patrzeć na chłopców, odczuwać pożądanie. Zbiegiem okoliczności i nieporozumień, jej wybranek wiąże się z jej przyjaciółką. Jaruna poznaje rozkosz, rozpacz, pragnienie, rozczarowanie. I staje się na koniec młodą, doświadczoną i świadomą siebie kobietą

Książka podejmuje w sposób pionierski temat nieodłącznie związany z dziejami Polski: dążenie znanych i wpływowych za życia osób do przetrwania nawet po fizycznej śmierci i wywierania wpływu na bieżące wydarzenia. Związane z tym były ceremonie i procedury, które – dziś już zupełnie nieznane – stanowiły część polskiej kultury materialnej, a jednocześnie były niezwykle mocno osadzone w religii, Kościół bowiem nie sprzeciwiał się mumifikacji zmarłych. Dotyczy to również legend, których osnową są zachowane doczesne szczątki, oraz przekształcania się miejsc takich pochówków w ośrodki pielgrzymkowe. Wiele tych opowieści łączy się również z ukrytymi skarbami, których rzekomo strzegą zmarli. Autor, trzymając się zasadniczego tematu swojej pracy, dotyka równolegle i niejako "przy okazji" wątków pobocznych o charakterze sensacyjno-anegdotycznym. Widoczne jest to zwłaszcza w rozdziale o masonerii oraz o pruskich piramidach i mauzoleach znajdujących się na terenie Polski – ale także np. w rozdziale dotyczącym słynnej awanturnicy Zofii Celice Clavone vel Witt-Potockiej, której zwłaszcza początkowe lata życia są dla historyków jedną wielką zagadką.

Wyjątkowa opowieść wprowadzająca w świat bogów, wierzeń i obyczajów Słowiańszczyzny przedhistorycznej Świętowit – groźny bóg o czterech obliczach, gromowładny Perun, władający ogniem Swarożyc, Trygław - czczony w Szczecinie i na Wolinie, a także Weles, Rugiewit, Jarowit i wielu innych. Ich kult stanowił sens życia dawnych Słowian i był podstawowym elementem kultury religijnej. Jaką rolę Słowianie wyznaczali bogom w swoim życiu codziennym? Temat ten stanowi dla Leonarda J. Pełki punkt wyjścia do dalszych rozważań nad kształtowaniem się magicznych praktyk i wierzeń, których ślady spotykamy do dziś w folklorystyce i obrzędowości ludowej. Autor z prawdziwą pasją opisuje również pogańskie zwyczaje, które przetrwały do czasów współczesnych, zachowując świecki charakter, i są obecne w kulturze ludowej, jak choćby dożynki, noc kupalna czy topienie marzanny. U stóp słowiańskiego parnasu. Bogowie i gusła to książka dająca możliwość pełniejszego poznania naszych pradziejów, jakże często mitologizowanych i przedstawianych jako legendy.

Rok 1922. Większość mieszkańców Zełwąg w pobliżu Mikołajek, stanowiących niezwykle zżytą społeczność, staje się Mormonami. Rok 1998. W podmrągowskich lasach ktoś podpala na kamieniach ofiarnych zabite zwierzęta. Anna Sołowiecka, dziennikarka "Głosu Mrągowa" chce dociec, kim jest sprawca i w jakim celu to robi. Jednocześnie próbuje rozwiązać zagadkę tajemniczej śmierci swojej przyjaciółki, mimo iż policja przyjęła wersję samobójstwa. Ma przeczucie, że obie sprawy coś łączy. W mieście pojawia się czarnoskóry Bernard Mulunda Mayingo Bajohr. Spotkanie z nim prowadzi do odtworzenia przedwojennej historii Zełwąg. Fakty zaczynają się ze sobą splatać. Niespodziewanie jednak dziennikarska dociekliwość staje się śmiertelnie niebezpieczna.

W pierwszej części książki staramy się w przystępny sposób wyjaśnić trudne kwestie teologiczne związane z Misterium Paschalnym. Czytelnik pozna wydarzenia, jakie zaszły w Jerozolimie przed ponad dwoma tysiącami lat: dramat Jezusa w Ogrójcu oraz Jego mękę i śmierć na krzyżu, a także dowie się, w jaki sposób odkrycie, że grób Chrystusa jest pusty, wpłynęło na Jego uczniów. Wyjaśniamy istotę zmartwychwstania i jego znaczenie dla ludzi wierzących. Fakt, że Chrystus powstał z martwych spotyka się z próbą negacji, usiłuje się między innymi dowieść tego, że Jezus przeżył kaźń na Golgocie. W obliczu podobnych sensacyjnych hipotez chrześcijanie nie powinni pozostać bezradni. W książce wyjaśniamy główne teorie przeczące zmartwychwstaniu oraz podajemy argumenty, które je zbijają. W drugiej części książki przybliżamy tradycje liturgiczne związane z Wielkanocą. Czytelnik zostaje wprowadzony w obrzędy kościelne począwszy od Środy Popielcowej przez Niedzielę Palmową i Triduum Paschalne, a skończywszy na oktawie wielkanocnej. Objaśniamy również symbolikę wielkanocnych potraw oraz znaczenie niedzieli, cotygodniowej pamiątki Paschy. Najważniejsze święto chrześcijańskie miało duży wpływ na kulturę. Temu zagadnieniu poświęcona jest trzecia część książki. Czytelnik znajdzie w niej praktyczne informacje na temat ozdób wielkanocnych (przede wszystkim ozdabiania jajek, bez których nie sposób wyobrazić sobie wielkanocnego stołu) czy też dań spożywanych w czasie tych świąt. Opisano w niej również tradycyjne zwyczaje wielkanocne kultywowane w różnych częściach Polski, jak np. walatka, rękawka czy dziady śmigustne. Książka przedstawia również zwyczaje świąteczne w innych krajach m.in. w Argentynie, Hiszpanii, Włoszech.